(Karugtong ng 'Ouch')
Marahil nadala lang ako sa role n'ya kaya napansin s'ya ng puso ko. Kung hindi siguro s'ya nagtanghal dun o kaya'y hindi ako nanood at nakasalubong ko s'ya sa daan ay isa lang s'ya sa milyong-milyong babaeng nakita ko. Nabighani kasi ako kung paano n'ya dinala ang role n'ya bilang isang batang babae na nag-aalala at may espesyal na pagtingin sa kanyang kaklaseng si Pepito. Sa kanya nga lang natuon ang titig ko tuwing lumalabas siya sa entablado. Hanggang sa makita ko s'ya sa labasan ay palihim kong inuukol ang namuong damdamin. Marahil isa na naman itong ilusyong tila humuli sa natutulog na pag-ibig. Ni hindi ko alam kung sino s'ya, kung anong uri ng pagkatao meron s'ya. Ang tanging alam ko lang ay nakita ko s'ya sa play na ang "Batang Rizal..."
Welcome to my blog, a space where I share everything that interests me— from poetry and software reviews to my personal beliefs and opinions, and various fascinating topics. Most of the content you'll find here is a reflection of who I am, but I'll strive to keep it as diverse as possible. While I aim to use English as the main language, I may occasionally switch to Tagalog, my comfort zone. Start exploring and enjoy the read. Welcome to my world!
Searching for something, i-google mo na!
Custom Search
No comments:
Post a Comment
Hello!
Thank you for taking the time to read my blog post. I would love to hear your thoughts, comments, or suggestions. Feel free to share your message below or above. Thanks again!